Κυριακή 22 Ιουνίου 2014

Το σαλόνι

Η σχέση μας βάδιζε προς την δύση της. Κι ένας από τους λόγους, ήταν πως ζητούσε επίμονα να μου πάρει την παρθενιά κι εγώ αρνιόμουν πεισματικά. Έτσι, όταν πήγαμε στο σπίτι της, σκέφτηκα πως αυτή μπορεί να είναι η τελευταία φορά.

Την έβαλα να καθίσει στον καναπέ του σαλονιού κι εγώ πέταξα τα ρούχα μου, σκαρφάλωσα σε μιά πολυθρόνα, στήθηκα, την κοίταξα και χαμογέλασα. Η ώρα που έκανε να πάει μέχρι την κρεβατοκάμαρα, να γδυθεί, να φορέσει το strapon και να γυρίσει μου φάνηκε αιώνας.

Την στιγμή που άπλωνε το τζελ, μου είπε: Πρόσεχε μην λερώσεις την πολυθρόνα.

Την επομένη, τρέχαμε στα μαγαζιά ν' αγοράσουμε καλύμματα γιά το σαλόνι. Όσο γιά την σχέση, αυτή κράτησε τριάμισι επιπλέον χρόνια.

Λίγους μήνες αφότου χωρίσαμε οριστικά, ένας κοινός γνωστός που είπε πως η τύπισσα αγόρασε καινούργιο σαλόνι.

Τρίτη 17 Ιουνίου 2014

Απροειδοποίητη επίσκεψη

Η φίλη μου, ήρθε στο διαμέρισμά μου απροειδοποίητα. Ξεκλείδωσε, μπήκε μέσα και με βρήκε στην μέση του σαλονιού στημένο στα τέσσερα να βογγάω. Από πίσω μου, ήταν γονατισμένη μια γεροδεμένη πουτάνα που με πήδαγε με στραπον.

Πάγωσα. Αυτή, άνοιξε διάπλατα τα μάτια της και για μερικά δευτερόλεπτα έμεινε ακίνητη. Στην συνέχεια, χαμογέλασε πρόστυχα, κάθισε στον καναπέ, άναψε τσιγάρο και μας είπε: Συνεχίστε

Στο μπάνιο

Ήμασταν στο μπάνιο. Την είχα σαπουνήσει σε όλο της το σώμα. Ήταν η σειρά της.
Βρέθηκε από πίσω μου και καθώς είχε κολημένο το σώμα της στο δικό μου και με έπλενε με το σφουγγάρι, με μιά επιδεικτική κίνηση, το πέταξε πέρα. Μούπεσε, ψιθύρισε στ' αυτί μου. Σκύψε να το πιάσεις...