Διάλογος

-Ουφ, τι μούκανες; Με ξέσκισες.
-Σ' άρεσε;
-Στην αρχή πόνεσα, μετά όμως ήταν υπέροχο.
-Πόσο καιρό είχες να τον πάρεις;
 

 Σκέφτηκα γιά λίγο.
 

-Μμμ, δεν θυμάμαι ακριβώς, πρέπει νάναι εφτά οχτώ μήνες.
-Ψευταρά, είναι δυνατόν νάσαι αγάμητος τόσον καιρό;
-Το ότι δεν τον έπαιρνα δεν σημαίνει πως δεν τον έδινα
-Έχεις πάει ποτέ με άντρα;
-Όχι, ούτε με άντρα ούτε με τραβέλι. Μόνο πλαστικές πούτσες έχω φάει.

Μικρή διακοπή.

-Πρέπει να σου πω πως ήταν η πρώτη φορά που έχυσα με ένα στραπον καρφωμένο μέσα μου.
-Δηλαδή, τις άλλες φορές δεν τελείωνες;
-Όχι. Ντρεπόμουν και σταματούσα την φάση.
-Γιατί δεν τόκανες και τώρα;
-Είχα παραλύσει. Μου ήταν αδύνατον να κουνηθώ. Μόνο βογγούσα. Ακούστηκα πολύ;
-Μην έχεις πρόβλημα, το από κάτω διαμέρισμα είναι άδειο.
-Μάτωσα;
-Λιγάκι.
-Θέλω να μου τον ξαναβάλεις.
-Είναι αργά. αύριο έχουμε και οι δύο δουλειές.
-Έλα, λίγάκι
-Είπα όχι.

Άρχισα να την φιλάω. Φτιάχτηκε.
-ΟΚ, γύρνα. Θα σε πηδήξω στεγνά.