Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2014

Μιά νύχτα στο πάνω διαμέρισμα (2)

Τον έσπρωξε λίγο. Ωχ, ωχ, βόγγηξα. Έμεινε ακίνητη και με κοίταξε μέσα από τον καθρέφτη. Στο πρόσωπό μου υπήρχε μια έκφραση πόνου.  Χαλάρωσε και πάρτον μόνος σου, μου είπε. Πήρα βαθιά αναπνοή και έσπρωξα προς τα πίσω.  Κουνώντας τον κώλο μου και σπρώχνοντας,  τον πήρα μέχρι το τέλος. Κόντευα όμως να βάλω τα κλάματα από τον πόνο.
-Πόσο καιρό έχεις να γαμηθείς;
-Ωχ, ωχ, πάνω από δυό μήνες.
-Είσαι πολύ κλειστός
-Δεν έχω ξαναπάρει τόσο χοντρό στραπόν
-Έλα μόνος σου. Τραβήξου και πάρτον με δύναμη.Δάγκωσα τα χείλη μου, έσφιξα τις γροθιές μου κι έκανα αυτό που με πρόσταξε
-ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑαχχχχχχχ
-Μπράβο, ξέρεις να γαμιέσαι. Κάντο ξανά.
-Ααααωχχχχχ
Πήρα βαθιές αναπνοές. Το πρόσωπό μου στον καθρέφτη φανέρωνε τον πόνο που ένοιωθα. Αυτή χαμογελούσε και περίμενε να συνεχίσω χωρίς να με ζορίζει. Το ξανάκανα. Πόνεσα λιγότερο.
-Βοήθησέ με κι εσύ, σπρώξτον μου, τα πόδια μου δεν με κρατάνε, της είπα.
Με έπιασε από την μέση και άρχισε να μπαινοβγαίνει αργά και σταθερά. Στην αρχή, την ακολουθούσα κι εγώ. Από ένα σημείο και μετά, έμεινα ακίνητος και την θαύμαζα μέσα από τον καθρέφτη καθώς κινιόταν μέσα έξω, μέσα έξω. Ένοιωσα πως είχα ανοίξει.
-Με άνοιξες, δώστον μου τώρα με δύναμη, της είπα
-Είσαι σίγουρος;
-Έλα πιο δυνατά, θα το αντέξω.
-Ωχ Ωχ Ωχ ΩΧ Αχ Αχ Ναι ναι, δώστον έτσι, έτσι
Ο ρυθμός της σταδιακά δυνάμωσε. Με τράνταζε καθώς με τα δυνατά της χέρια με τραβούσε από την μέση και με κάρφωνε πάνω στο εργαλείο της.
-Σ' αρέσει, σ' αρέσει αγόρι μου;
-Ναι, ναι δώστον μου, πήδα με, ξέσκισέ με
-Σε γαμάω, σε γαμάω πάρτον, να να να
-Κι άλλο, κι άλλο μην σταματάς Δώστον μου.
-Να να να να
-Ναι ωχ, ωχ ναι ναι
Το κεφάλι μου είχε σχεδόν χωθεί μέσα στον νιπτήρα. Με άρπαξε από το μαλλιά και με τράβηξε.
-Κοίτα με, κοίτα στον καθρέφτη τον γαμιά σου. Το πρόσωπό της είχε αγριέψει, οι ψωλιές ήταν δυνατές και βαθιές.
-Δεν μ' έχουν γαμήσει άλλη φορά όπως με γαμάς εσύ γυναικάρα μου. Κάρφωνέ με δυνατά, δυνατά ναι ναι έτσι, έτσι.
-Χύσε, χύσε με την ψωλή μου στον κώλο σου, έλα χύσε, χύσε.
Έπιασε τον πούτσο μου κι άρχισε να τον παίζει.
-Όχι, όχι δεν θέλω, σταμάτα.
Τραβήχτηκα από  το στραπόν. Ο πόνος με τσάκισε καθώς το κεφάλι βγήκε έξω.  Έπαιρνα βαθιές ανάσες καθώς προσπαθούσα να συνέλθω. Αυτή, κοίταξε την πλαστική της ψωλή και μου είπε:
-Πήγαινε να πλυθείς, είσαι άσχημα λερωμένος.
-Έχω αίμα;
-Και αίμα, είπε με νόημα.

Όση ώρα καθόμουν στην λεκάνη  της τουαλέτας, αυτή έκανε ένα ντους. Στην συνέχεια, έφυγε από το μπάνιο χωρίς να μου ρίξει ούτε μια ματιά. Με το ζόρι σύρθηκα μέχρι την μπανιέρα και πλύθηκα όσο μπορούσα καλύτερα, ενώ ο κώλος μου με έτσουζε και όλο το κορμί μου πονούσε, καθώς πάνω στην παραζάλη πολλές φορές με είχε σπρώξει με δύναμη και με είχε χτυπήσει στον νιπτήρα. Βρήκα ένα μπουρνούζι και το φόρεσα. Με περίμενε στην κρεβατοκάμαρα, μισοξαπλωμένη στο κρεβάτι. Ξάπλωσα δίπλα της και την φίλησα τρυφερά.
-Είσαι υπέροχη, ήταν το καλύτερο γαμήσι που μου έχουν κάνει.
-Από άντρες τον παίρνεις;
-Ποτέ. Είναι ζήτημα αρχής.
-Η φιλενάδα σου, στον έσπρωχνε;
-Ναι, αλλά δεν της άρεσε και πολύ αυτό το παιχνίδι.
-Γιατί δεν με άφησες να σε τελειώσω;
-Δεν ήθελα να σταματήσει το παιχνίδι. Θέλω να συνεχίσουμε όλη την νύχτα.
-Χύνεις μια φορά ή πολλές;
-Συνήθως μία. Και συνέχισα: Κάνε με να χύσω όπως εσύ θέλεις. Είμαι δικός σου.
 -Είναι περασμένη η ώρα. Αύριο είναι εργάσιμη ημέρα. Πρέπει να πας να κοιμηθούμε και οι δυό μας.
-Να κοιμηθώ μαζί σου;
Φάνηκε να το σκέφτεται σοβαρά.
-Όχι, είπε τελικά. Είναι πολύ νωρίς για τόση οικειότητα. Ντύσου και πήγαινε στο σπίτι σου.
Μάζεψα τα ρούχα μου, ντύθηκα όπως όπως την φίλησα και γύρισα στο διαμέρισμά μου. Η εμπειρία που είχα μόλις περάσει, ήταν απερίγραπτη. Μου ήταν αδύνατον να κοιμηθώ έτσι με την μία. Τελικά, τράβηξα μια μαλακία, ηρέμησα και με πήρε ο ύπνος.

Την επόμενη μέρα στην δουλειά σερνόμουν. Κοιτούσα συνεχώς το ρολόι. Η άτιμη η ώρα δεν περνούσε με τίποτα. Η πρώτη μου δουλειά με το που μπήκα στο σπίτι, ήταν να την πάρω τηλέφωνο. Κανονικά, δεν θάπρεπε να έχει επιστρέψει, αλλά εγώ ήλπιζα. Και ω του θαύματος, το σήκωσε. Δεν μου άφησε όμως το περιθώριο να πιάσουμε κουβέντα, το πρώτο και μοναδικό π΄ραγμα που μου είπε, ήταν:
-Αλέξανδρε, σε παρακαλώ να μην με ξαναπάρεις τηλέφωνο, άσε με λίγο να σκεφθώ. Θα σε πάρω εγώ σε μερικές μέρες. Καλό απόγευμα.
Ήταν ένα από τα χειρότερα βράδια της ζωής μου. Ήπια μισό μπουκάλι ουίσκι και ξεράθηκα. Την άλλη μέρα στην δουλειά είχα και πάλι τα μαύρα μου τα χάλια, παρ όλον ότι ο πόνος είχε υποχωρήσει, είχε σχεδόν εξαφανιστεί. Νωρίς το βράδυ, καθώς είχα αρχίσει να φλερτάρω επικίνδυνα με το ουίσκι που είχε μείνει στο μπουκάλι, χτύπησε το κουδούνι του διαμερίσματός μου. Αυτή είναι, σκέφτηκα και πετάχτηκα ν' ανοίξω γεμάτος ανυπομονησία.

Βρέθηκα πρόσωπο με πρόσωπο με την Σύλβια/ Αντώνη.
-Τι θές;
-Πρέπει να σου μιλήσω
-Για τι πράγμα;
-Δεν λέγονται αυτά στην πόρτα, θα με αφήσεις να μπω μέσα;
-Έλα.
Φοβήθηκα πως θάχαμε ερωτικά ξεσπάσματα και γλυκανάλατες μαλακίες που τις σιχαίνομαι.
-Κάτσε, του είπα χωρίς ίχνος ευγένειας.
-Πρέπει να σου περιγράψω την φάση στην οποία πας να μπλέξεις.
-Φοβάσαι μην πάρω την θέση σου;
-Όχι, κάθε άλλο. Θα καταλάβεις τους λόγους που βρίσκομαι εδώ όταν στα πω όλα.
Ήμουν σίγουρος πως προσπαθούσε να μου στήσει κάποια παγίδα. Σκέφτηκα να τον διώξω, αλλά πάλι ακόμη και η δική του η παρέα ήταν προτιμότερη από την μοναξιά μου. Θα τον άκουγα όσο άντεχα και θα τον έστελνα από κει πούρθε.
-Λέγε λοιπόν
-Πρέπει κατ' αρχήν να ξέρεις, πως την γνωρίζω πάνω από δέκα χρόνια.  Είχα και γω νοικιάσει αυτό το σπίτι, έτσι την γνώρισα και από τότε είμαι η υπηρετριούλα και η ερωμένη της. Η κυρία, έχει μια συνήθεια. Νοικιάζει το σπίτι αυτό σε μοναχικούς, συμπαθητικούς νεαρούς σαν και σένα, κάνει ό,τι κάνει μαζί τους και σε έξη εφτά μήνες τους διώχνει και συνεχίζει με τον επόμενο.
-Αυτό αποκλείεται να γίνει με μένα, έχω συμβόλαιο για τρία χρόνια. Αν με διώξει, θα πληρώσει χοντρή αποζημίωση.
-Δεν ξέρεις για ποιάν μιλάς. Η γυναίκα έχει πολλά λεφτά κι όταν λέω πολλά, εννοώ ποοολλά.  Έχει μια μαιζονέτα τριακόσια τετρακόσια τετραγωνικά στους Θρακομακεδόνες που την νοικιάζει σε μια πολυεθνική για να μένουν τα στελέχη της όταν έρχονται στην Ελλάδα. Έχει ένα κτήμα σαράντα σαρανταπέντε στρέμματα κάπου στην βόρεια Εύβοια , όπου πάει μερικά τα Σαββατοκύριακα όταν θέλει να απομονωθεί. Έχει κι ένα υπόσκαφο στην Οία, για να κάνει το καλοκαίρι τις δημόσιες σχέσεις της. Κι αυτά, είναι μόνο όσα ξέρω εγώ. Από την άλλη,  αναλαμβάνει περίεργες, μπερδεμένες υποθέσεις για τις οποίες πληρώνεται εξωφρενικά ποσά. Καταλαβαίνεις λοιπόν, πως η αποζημίωση η δικιά σου, δεν είναι παρά τα ρέστα από τις φωτοτυπίες του γραφείου της.

Η ιστορία είχε ενδιαφέρον, αλλά ήταν εντελώς εξωφρενική
-Αν είναι έτσι τα πράγματα, τι κάθεται και κάνει σ' αυτήν την κωλογειτονιά; Γιατί δεν πάει να ζήσει στην μαιζονέτα;
-Γιατί είναι μαγγούφα. Ολομόναχη στον κόσμο. Έχει άπειρες γνωριμίες, αλλά από φίλους τίποτα. Μηδέν. Zero, πως να στο πω. Εδώ πιάνει κουβέντα με τον ψιλικατζή, τον φούρναρη, τον χασάπη, τις κοπέλες στο super market, ξεγελά την μοναξιά της. Ψαρεύει και τους νεαρούς, ζει με την ψευδαίσθηση πως υπάρχουν άνθρωποι γύρω της. Την φαντάζεσαι μόνη σ' ένα σπίτι τριακοσίων τετραγωνικών; Σε δέκα μέρες θάχε τινάξει τα μυαλά της στον αέρα.
-Έστω πως έχεις δίκο. Εξήγησέ μου, πως είναι δυνατόν ενα τόσο ισχυρό άτομο να μένει κάπου χωρίς security.
-Έχεις δει αυτούς που μένουν στα διπλανά σου διαμερίσματα;
-Ο ένας, είναι σίγουρα μπράβος, όλο του το παρουσιαστικό το φώναζει. Ό άλλος όμως, είναι ένα ήσυχο ανθρωπάκι και τίποτα περισότερο.
-Τόσο ξέρεις, τόσο λες. Το ήσυχο ανθρωπάκι είναι καθηγητής πολεμικών τεχνών κι έχει δική του εταιρεία προστασίας υψηλών προσώπων. Δεν μένει εδώ, το διαμέρισμα που νοικιάζει είναι στην πραγματικότητα κέντρο ελέγχου πρόσβασης. Πληρώνεται αδρά γι αυτό. Αν νομίζεις πως ο οποιοσδήποτε μπορεί να μπει σ' αυτήν την ασήμαντη, μικροαστική πολυκατοικία χωρίς να βαρέσουν συναγερμοί σε δέκα διαφορετικές πάντες, είσαι βαθειά νυχτωμένος.
Όλα αυτά μου φαίνονταν παράλογα, είχαν όμως χάζι.
-Και γιατί μου λες αυτές τις ιστορίες;
-Θα φτάσω και σ' αυτό. Πρόσεξε τώρα. Αύριο, θα σε πάρει τηλέφωνο και θα σου ζητήσει να μην κανονίσεις τίποτα το Σάββατο το βράδυ. Δεν θα σου πει λεπτομέρειες, εσύ φρόντισε όμως να έχεις πεντακάθαρο το αυτοκίνητό σου, ένα  καλό κοστούμι σε άψογη κατάσταση και λεφτά στην πιστωτική σου. Το Σάββατο, θα σου ζητήσει να πάτε σ' ένα ακριβό εστιατόριο που θα το διαλέξει αυτή αλλά θα το πληρώσεις εσύ. Υπολόγισε πως θα σου κοστίσει τουλάχιστον ένα βδομαδιάτικο, μην σου πω και τον μισθό ενός δεκαπενθημέρου. Θα πάτε, θα φάτε και συζητήσετε  για τέχνη, πολιτική και φιλοσοφία.  Όσο περισσότερο μείνετε στο εστιατόριο, τόσο καλύτερη είναι και η εντύπωση που θάχει σχηματίσει για σένα.
-Και που κινείται η κυρία;
-Πολιτικά στο λεγόμενο πατριωτικό ΠΑΣΟΚ. Αν θέλεις να την εκνευρίσεις, μίλα της για τον Σημίτη, τον Γιωργάκη και τον Βενιζέλο. Σ' έχει διαολοστείλει επί τόπου. Στην τέχνη, της αρέσει ο ιμπρεσιονισμός. Στην φιλοσοφία, είναι οπαδός του Επίκουρου. Αλλά προσοχή. Μην ανοίξεις μαζί της κουβέντα για τον Επίκουρο, αν δεν έχεις κάνει υφηγεσία στο θέμα. Το γνωρίζει όσο ελάχιστοι στην Ελλάδα.
Τελικά, η κουβέντα είχε πλάκα.
-Λοιπόν, συνεχίζω είπε. Αν όλα πάνε καλά, θα σου ζητήσει να την πας σε κανένα μπαρ. Να ξέρεις πως σύχναζε στα νιάτα της στο τρίγωνο Κολωνάκι Νεάπολη Εξάρχεια. Έτσι, για να καταλάβεις τι πάνω κάτω εννοεί όταν λέει μπαρ.  Τέλος, αν δεν κάνεις καμιά χοντράδα, θα παρθήτε. Το πιο πιθανό είναι στο σπίτι της. Αν τυχόν σου προτείνει να έρθετε στο δικό σου, πράγμα σχεδόν απίθανο, να ξέρεις πως σε γουστάρει στον υπερθετικό βαθμό.

-Καλή η ιστορία σου φίλε μου, αλλά δεν έχει δράκο, του είπα.
-Συγγνώμη;
-Γιατί μου τα λες όλα αυτά, που θέλεις να καταλήξεις;
Έκανε μια μικρή παύση, πήρε μια βαθιά αναπνοή και μου είπε τα παρακάτω.
-Όπως σου είπα και από την αρχή, την ξέρω δέκα χρόνια. Κουράστηκα και θέλω να ξεκόψω.
-Ορίστε;
-Θέλω να φύγω, να ξεκόψω από αυτή την σχέση που δεν έχει το παραμικρό μέλλον.
-Και γιατί δεν σηκώνεσαι να φύγεις;
-Πρώτον την λυπάμαι. Και δεύτερον, μπορεί να μου κάνει μεγάλη ζημιά στην καριέρα μου.
-Δηλαδή;
-Κοίτα, αν δεν το ξέρεις, εγώ είμαι στο Πανεπιστήμιο. Αν δεν την είχα γνωρίσει, στην καλύτερη θάκανα ιδιαίτερα φροντιστήρια σε κακομαθημένα κωλόπαιδα. Σ' αυτήν και τις γνωριμίες της χρωστάω την καριέρα μου. Αν λοιπόν την παρατήσω, χωρίς να με διώξει αυτή, πάει τέλειωσα.
-Και θέλεις να κάνω εγώ το ζιγκολό για να καθαρίσεις εσύ;
-Δεν πρόκειται να βγεις ζημιωμένος σε καμιά περίπτωση. Αν κάνεις σχέση μαζί της, θα δεις κι εσύ την καριέρα σου να απογειώνεται, χωρίς να ξέρεις από που. Στόπα, έχει τεράστιες γνωριμίες. Όλη η Αθήνα της χρωστά χάρες και την έχει ανάγκη. Ό,τι πει, γίνεται στο λεπτό. Από την άλλη πάλι, είναι βαθιά φιλοσοφημένος άνθρωπος. Και μόνο η συναναστροφή μαζί της θα σε κάνει καλύτερο άτομο.
-Και αυτή η γυναίκα, με όλα αυτά τα εξαιρετικά χαρακτηριστικά, μου λες πως αναγκάζεται να κάνει παρέα με τον ψιλικατζή, γιατί είναι μόνη στην ζωή της; Κι εσύ την λυπάσαι; Και θέλεις να σε πιστέψω; Άσε μας ρε φίλε!
- Μην πιστέψεις τίποτα. Σούδωσα ένα μπούσουλα για το πως να φερθείς μαζί της. Αν λέω αλήθεια, θα πάρεις προαγωγή στην δουλειά σου ή σου κάνει πρόταση κάποιος από το πουθενά με μισθό που σήμερα ούτε να τον φανταστείς δεν μπορείς. Αν αυτά που λέω είναι παραμύθια, θα το καταλάβεις αύριο το βράδυ που δεν θα σε πάρει τηλέφωνο. Αν σε πάρει όμως, φέρσου όπως σου είπα. Στην χειρότερη, θα περάσεις μαζί της ένα απίθανο βράδυ.
Σταμάτησε για λίγο και συμπλήρωσε.
-Το ξέρεις καλά πως είναι  ο καλύτερος κωλομπαράς που θα μπορούσες νάχεις.....


Οι φωτογραφίες προέρχονται από την σελίδα της εκπληκτικής Ιταλίδας Bodybuilder Michela Carazzato στο Facebook.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου